5 motocykli dla INDYWIDUALISTY – budżet 15 000 zł


Jazda motocyklem już sama w sobie sprawia, że będziesz się wyróżniać na drodze. Ale jak się wyróżnić już w samym w gronie motocyklistów? Sięgając po model, który nie jest powszechnie spotykany. Co ciekawe - wcale nie oznacza to dużego wydatku. W tym zestawieniu wybraliśmy 5 nieoczywistych wyborów za 15 000 zł.


    Ważna uwaga – w ostatnich czasach ceny używanych motocykli trochę oszalały. Dochodzi do absurdalnych rekordów i to nie wśród 10-letnich motocykli, ale wśród 25-letnich tym bardziej. Ceny cały czas się kształtują, są one zależne od wielu czynników, a stosunkowo rzadko spotykane motocykle nabierają wartości jako sprzęty unikatowe. A właśnie o takich unikatach będzie tu mowa.

    Jaki był klucz wyboru motocykli w tym zestawieniu? Niewielka ilość dostępnych ofert na popularnych portalach z ogłoszeniami i możliwość znalezienia interesujących sztuk w granicach 15 000 zł. Na dzień 14.02.2023 w przypadku największego portalu z ogłoszeniami (nie tylko motoryzacyjnymi) ilość aktywnych ogłoszeń danych modeli wygląda następująco:

    W stosunku do ilości popularniejszych odpowiedników modele te plasują się wobec tego jako rzadko spotykane. Liczby te ulegają niewielkim wahaniom. Równie rzadko spotkacie te maszyny na żywo, czy to na zlotach motocyklowych, czy na trasie. Dlatego w swojej cenie są to maszyny dla wszystkich, którzy chcą wzbudzać zainteresowanie. Gwarancji nie dajemy, ale z drugim posiadaczem takiego samego sprzętu szybko się na drodze nie miniecie!

1. Aprilia SL 750 Shiver

Alternatywa dla: Kawasaki Z750S, Suzuki SV 650/Gladius, Ducati Monster, Triumph Street Triple 675, Yamaha FZ8.

  • lata produkcji: 2007 – 2017
  • silnik: dwa cylindry, w układzie widlastym V2, kąt rozwarcia 90º, cztery zawory na cylinder, chłodzony cieczą, wtrysk paliwa, poj. skokowa 750 cm³, DOHC,
  • moc max: 95 KM przy 9000 obrotach na minutę,
  • max. moment obr.: 79 Nm przy 7250 obrotach na minutę,
  • vmax: 210 km/.h,
  • od 0 do 100: 4s.

Aprilia SL 750 Shiver zadebiutowała w 2007 roku. Silnik został zaprojektowany przez inżynierów z grupy Piaggio. W przeciwieństwie do litrowego silnika Aprilii tutaj kąt rozchylenia cylindrów wynosi 90º a nie 60º, czyli jest L-Twinem co upodabnia go do Ducati, ale rozrząd to standardowe DOHC. Zgodnie z przeznaczeniem - miejski streetfighter - motocykl daje najwięcej frajdy na niskich i średnich obrotach. Powyżej 8000 rpm niewiele się dzieje, a przy 9400 obrotach następuje odcinka. Shiver preferuje spokojny styl jazdy.

Jedną z największych ciekawostek w tym motocyklu jest elektronicznie sterowana przepustnica. Ride by wire rok wcześniej zastosowano w Yamaha YZF-R6. W 2008 roku wprowadzono drobne zmiany w kokpicie, kanapie i mapach zapłonu. Wersja z owiewką - Aprilia Shiver 750 GT zadebiutowała w 2009 roku i była w ofercie do 2013. W serii miała ABS.

W 2010 wychodzi druga generacja Shivera. Poznacie ją po liftingu owiewek, tarczach hamulcowych typu wave, sportowych podnóżkach, węższej i niższej kanapie. Zmodyfikowano również działanie map zapłonu i zmieniona tylną felgę. Przez pierwsze trzy lata produkcji z tyłu znajdowała się solidna 6 calowa felga, potem zmieniona na 5,5, żeby uzyskać lepsze prowadzenie.

Shiver ma w sobie sporo stylistycznego efekciarstwa. Rama to połączenie stalowej kratownicy i aluminiowych odlewów po bokach silnika. Wydech - świetnie brzmiący jak przystało na V'kę - to w zasadzie wielka puszka pokrywająca od dołu całą kanapę pasażera i zakończona podwójną końcówką. Przez cały czas kariery modelu na rynku nie było żadnej akcji serwisowej, co świadczy o solidności konstrukcji.

ZALETY

  • agresywny wygląd
  • świetny do miasta
  • nieprędko spotkasz drugiego motocyklistę na tej maszynie

WADY

  • umiarkowane prowadzenie
  • nieidealnie spisujący się ride-by-wire
  • niełatwy dostęp do części i serwis
  • umiarkowanie nadający się na trasy


2. Yamaha BT 1100 Bulldog

Alternatywa dla: Ducati Monster S2R, Monster 900, Triumph seria Bonneville, Moto Guzzi Breva, oraz dla nieporęcznych cruiserów


  • lata produkcji: 2002-2007
  • silnik: poj. skokowa 1100 cm³, V2, chłodzony powietrzem, w układzie widlastym 75º, dwa zawory na cylinder, SOHC, gaźniki.
  • moc max: 65 KM przy 5500 obr./min,
  • moment obr. - 88 Nm przy 4500 obr./min,
  • masa na mokro - 251 kg,
  • vmax - 180 km/h,
  • 0 do 100 km/h: 5 s

Yamaha Bulldog to zaskakująca hybryda. Motocykl został zaprojektowany we Włoszech i patrząc na niego łatwo dostrzec konotacje z innymi włoskimi markami – Ducati i Moto Guzzi. Bulldog debiurowałw 2001 roku. Oferował prymitywny silnik rodem z lat '80 pochodzi z cruisera (XV 1100), wstawiony w stalową ramę, proste zawieszenie i wał napędowy. Choć motocykl ma formę nakeda/roadstera, to charakter silnika zachowano jak w cruiserze – jest flegmatyczny, niewysilony, odcięcie następuje przy 6000 obrotów, ale za to bardzo przyjemnie kręci od najniższych obrotów i wybornie brzmi.

Nasze video o Yamaha BT 1100 TUTAJ!

Idźmy dalej. Słabe zawieszenie z podstawową regulacją napięcia wstępnego sprężyny zostało przeciwstawione ostrym i brutalnym hamulcom z pierwszej Yamahy YZF-R1. Efekt? Widelec teleskopowy sprawia ze motocykl kołysze się przy każdym żwawszym odkręceniu gazu i przy hamowaniu. W 2005 nastąpiły zmiany w modelu. Zmodyfikowano układ wydechowy, gaźniki, filtr powietrza, moduł zapłonu (EURO 2), przedni hamulec, półki zawieszenia przedniego, zbiornik paliwa i kanapę..

Yamaha BT 1100 Bulldog nie odniósł sukcesu. Dołączył do grona innych wyskoków Yamahy jeśli chodzi nietypowe konstrukcje wykraczające poza klasyfikację. Ale w tym szaleństwie jest metoda. Bulldog to bardzo relaksująca, lepiej prowadząca się i lepiej hamująca alternatywa dla cruiserów. Żeby motocykl miał charakter trzeba mu zapewnić głośne rury. Dziś model ten doczekał się oddanej i wiernej grupy fanów i jest kochany przez właścicieli. To sprawia, że dobrze trzyma cenę.

ZALETY:

  • unikatowa, intrygująca konstrukcja
  • brzmienie wydechu
  • wygodna pozycja
  • na kupnie raczej nie stracisz

WADY:

  • niedostatek mocy
  • źle spisujące się zawieszenie względem masy i siły hamulców
  • mała ilość dostępnych egzemplarzy

3. Kawasaki KLR 650

Alternatywa dla: Honda XL 650V Transalp, Yamaha XT 660Z Tenere, Suzuki DR800 S BIG, Suzuki DR 650R, Aprilia Pegaso 650, Honda NX 650 Dominator


  • lata produkcji: 1987 – 2002,
  • silnik: 651 cm³, czterosuwowy, chłodzony cieczą, jednocylindrowy, DOHC, 4 zawory na cylinder,
  • moc max: 48 KM przy 6500 obr./min,
  • moment obrot.: 55 Nm przy 5500 obr./min,
  • masa: 153 kg na sucho, 189 kg na mokro,
  • vmax: ok. 150 km/h,
  • spalanie średnie – 5L/100km.

Tak, Kawasaki KLR 650 jest dość oczywistym wyborem dla poszukujących motocykla dual sport. Ale zależało nam na różnorodności a ten model Kawasaki póki co nie miał okazji wykazać się w naszych materiałach. Pod wieloma względami jest to motocykl wzorcowy dla swoich czasów i konkurencji. Jednocylindrowy silnik, kołyskowa rama, zawieszenie o dużym skoku. Jak na duala z lat '90 prezentował się całkiem nowocześnie – chłodzenie cieczą, 4 zawory na cylinder, dwa wałki wyrównoważające. Pozwoliło to uzyskać satysfakcjonujące osiągi i ograniczyć część wibracji singla.

KLR 650 był produkowany bez istotnych zmian przez prawie 30 lat. Japończycy nieustannie udoskonali swój motocykl. Motocykl dorobił się trzech wersji – A, B (Tengai) i C. Wersja A to typowy dual. Wersja B znana jako Tengai była bardziej nastawiona na turystykę szosową. Tym samym KLR wkroczył na terytorium Transalpa. Wersja C byłą z kolei bardziej terenowa. Najbardziej znana wada KLR to napinacz wałka wyrównoważającego, oraz pękające pod obciążeniem śruby tylnego stelaża.

Motocykl nie zrobił zawrotnej kariery w Europie w porównaniu z konkurencją od Hondy, czy Yamaha Tenere mimo że były droższe. W USA za to odniósł sukces i stał się w pewnym sensie kultowy. Generacje po 2008 projektowane były z myślą o USA, a motocykl wyewoluował z duala w stronę turystycznego enduro z ABS i wyświetlaczem LCD w 2021. Kawasaki KLR 650 to wszechstronny, komfortowy, niezawodny motocykl zwłaszcza dla rosłych riderów. Przy niewielkim nakładzie środków i pracy pozwala na pokonywanie dziesiątek tysięcy kilometrów.

ZALETY:

  • wysoka trwałość,
  • bezawaryjny silnik,
  • wszechstronny i dobry dla dużych osób

WADY:

  • niewiele mocy, słabe hamulce,
  • mała dostępność w Europie,
  • wibracje na kierownicy.

4. BMW R1150 R Rockster

Alternatywa dla: Ducati Monster 1100, Triumph Speed Triple 1050


  • lata produkcji: 2001 – 2006 (model R1150R Rockster: 2003-2005)
  • silnik: dwucylindrowy typu Boxer, 1130 cm³, chłodzony powietrzem i olejem, cztery zawory na cylinder, wtrysk paliwa.
  • moc max: 85 KM przy 6800 obr./min,
  • max. moment obrotowy: 98 Nm przy 5300 obr./min
  • masa własna: 252 kg na mokro
  • vmax - 209 km/h

Nim przejdziemy do Rockstera zacznijmy od bazy - BMW R1150R - poważny i solidny niemiecki motocykl. R1150R zadebiutował w 2001 roku zastępując R1100R. Od swojego poprzednika był mocniejszy o 5 KM. Zmianie uległa krzywa momentu obrotowego, motocykl miał sześciobiegową skrzynię zamiast pięciu. W 2003 model dostaje stalowy oplot, drugą świecę zapłonową w głowicy cylindrów, co upłynniło pracę silnika drobnej zmianie ulega skrzynia biegów i w końcu - w 2003 debiutuje bliźniaczy model Rockster. Na tle pozostałych propozycji na tej liście tych modeli R1150S jest nadzwyczaj sporo. Ale Rocksterów już nie.

Rockster to klasyczny R1150S z asymetrycznymi lampami pochodzącymi z R 1150GS, ze streetową, szeroką kierownicą i większym prześwitem. Reprezentuje starą szkołę budowania motocykli. BMW zrobiło tylko jedną akcję serwisową – dotyczyła tylnego amortyzatora w modelach z końcówki 2003. Najmniej trwałym elementem układu napędowego jest sprzęgło – wytrzymuje 80-100 000 km. A serwis sprzęgła w tych motocyklach to katorga. W roku 2004 pojawiła się limitowana edycja Rockster 80 Edition.

Charakterystyka Boksera sprawia że przy niewielkich prędkościach przy przygazówce można łatwo sobie zakłócić obrany tor jazdy – jest to oczywiście wynik bezwładności. Przednie zawieszenie to charakterystyczny element dla marki BMW – zawieszenie typu Telelever. Jest to połączenie klasycznego widelca teleskopowego z wahaczem. Rockster wbrew swojej aparycji jest bardzo cichy, prosty i wygodny.

Wybraliśmy Rockstera do tego zestawienia jako dowód na to, że można znaleźć poważne, wygodne i uniwersalne moto z bawarskiej marki za uczciwą cenę i z kultowym silnikiem w układzie Bokser.

ZALETY

  • kultowy bokser od BMW
  • nietuzinkowy wygląd
  • uniwersalny i oferujący satysfakcjonujące osiągi

WADY:

  • wygląd dla koneserów
  • serwis sprzęgła wymaga rozpołowienia motocykla

5. Suzuki RV 125 VanVan

Alternatywy: Honda Monkey 125, Yamaha TW 125



  • silnik: jednocylindrowy, 125 cm³, 2 zawory na cylinder, chłodzenie powietrzem, wtrysk paliwa
  • moc max – 12 KM przy 9000 obr./min
  • moment obrotowy: 10 Nm przy 7500 obr./min
  • masa 128 kg
  • spalanie 3L/100 km/h
  • vmax 115 km/h
  • opony: przód 130/80 R18 tył 180/80 R14

Jeżeli lubicie od czasu do czasu nie brać życia nazbyt poważnie to ostatnia propozycja jest specjalnie dla Was. Suzuki RV125 VanVan to instant klasyk pokroju Honda Monkey. VanVan nawiązuje do Suzuki RV125 - plażowego motocykla wypuszczonego przez Suzuki w latach 70 i 80. W przeciwieństwie do poprzednika obecna wersja jest w pełni przystosowana do poruszania się po drogach publicznych. Różnice?

Współczesny VanVan jest napędzany 4-suwowym silnikiem na wtrysku paliwa, a nie gaźnikowym dwusuwem. Hamulec przedni jest hydrauliczny, tarczowy zamiast bębna. Poza tym pojawił się 6 bieg, a motocykl jest odpalana za pomocą rozrusznika a nie kopki. Do historii nawiązuje oszczędny kokpit – mamy do dyspozycji tylko prędkościomierz i zestaw bardzo podstawowych kontrolek.

VanVan to stylizowany motocyklowy wszędołaz. Pocieszne, nieproporcjonalne kształty i charakterystyczna sylwetka to zasługa min. niewielkiego zbiornika paliwa i pociągłej kanapy. Jednak najbardziej charakterystycznym elementem jest tylna balonowa opona. Ta nietypowa konstrukcja sprawia, że podczas jazdy zaskakuje brak podparcia dla kolan.

Nie ma szans, żebyś na VanVanie nie był w stanie sięgnąć gruntu. Jazda po drogach wątpliwej jakości to żaden problem dzięki dużemu prześwitowi i wysoko poprowadzonemu układowi wydechowemu. Motocykl tym bardziej motywuje do wygłupów w terenie. Fajna opcja dla wszystkich chcących jeździć motocyklem, a bojących się dużych maszyn lub których ograniczona sprawność to utrudnia.Tym bardziej, że motocyklem można jeździć na kategorię B, czyli prawo jazdy na samochód.

ZALETY:

  • solidny, bezawaryjny,
  • osobliwy motorek,
  • niski, lekki i poręczny oszczędny w eksploatacji

WADY:

  • brak obrotomierza
  • niewielkiej pojemności zbiornik paliwa
  • słaby dźwięk wydechu


To już wszystkie propozycje nieoczywistych motocykli w budżecie 15 000 zł. Dobraliśmy je tak, by każdy znalazł coś zaskakującego i interesującego dla siebie niezależnie od preferencji. Jeśi macie pomysły na model, którego zabrakło podzielcie się nimi w komentarzach!